दर्शन दाव महि मन भम

 दर्शन दाव महि मन भम

आपका होना  अस्तित्व और न होना व्यर्थता संयुक्त रूप देखे वह तो एक है ।

मन काल व्यक्त रूप

इसी लिए भालचंद्र हर

उमा पाए भालचंद्र

....

આડું અવળું ઘણું બધું વેરાયાલું છે

વીણી લેજો સૌ બધા

સન્માનો નથી મળ્યા

લાવ સરખું કરું જરા

જીવતા મૂઆ બસ रहे પ્રકાશી

 मात समंदर की मौजे कबतक 

   ये मुझ मौज की पहरन 

जीवन किनारे  चैन से काटे

पल पल अपन जपन  जबतक

ક્ષણ ગઈ અબ રહા ક્યાં બાકી

નહિ દિશા નહિ જન્મ મોત સાકી

હરિ હરિ મૈ નહિ કાળ ખાલી

જીવતા મૂઆ બસ रहे પ્રકાશી

श्रुति स्मृति शाख दे

मन मोरो गावत हरिराम

 जो भुला जा सकता है 

वो ज्ञान नही है ।

 प्रज्ञा  तो अंतर्ज्ञान है ।

આકર્ષણ   ગતિ 

मन मोरो गावत हरिराम 

मस्ती भई जग जानत नाही

____--

सूरज करत प्रकाश 

कछु आवत नाही

सहज ये आदत जान 

कछु पावत नाही

સૂરજ સરખો આતમ શાને 

બંધ કરે શા ને વરસા

જીવડાં  તુજ  થી નથી 

આ દુનિયા કે પેલી  દુનિયા

गति में स्थिति है

और स्थिति ओ से गति है

नटराज ॐ सत्य

काल का पार्थिव रूप व्यक्त रूप

अव्यक्त काल गति संसार 

ज्ञान को सम्हालने के लिए ही स्वाध्याय है । 

यह अभ्यास का माहात्म्य है।

अभ्यासेन तू कौन्तेय वैराग्येण च गृह्यते ।।

जो जो क्षेत्रमे खो जाते है वह धीरे धीरे विशाल दिखाई देने लगता है ।..

આ તો સૂક્ષ્મ માં રહેલી વિશાળતા છે.

...એક डॉक्टर

आवेगों की पराकाष्ठा ही तो किक है

यह न परिवर्तन न शमन है ।

किसी બેवकूफ ने दर्शन ये  माना 

 

ડોકટરી દફતરે હૈ  યે  સબ 

સચ તો યે લો પાસ હૈ

જૈસે ખ્વાબો મેં ભટકનआ

બસ યે કઈક જૈસી બાત હૈ 

જોનારો જોવાઇ જાય છે આ મેડી એ રામજી

 એકાંત વિધ વિધ ધારણમ

પ્રતિક્ષણ મરતો માનવી 

કહે છે હું મરું છું

___----------

ખીલકર મુરઝાકે મર જાના

 વાહ દસ્તુરે ઝીંદગી

___---

ક્ષણ ક્ષણ થતી આકૃતિઓ જાણે જગત વહે છે

નિત નિત થતા ચિત્રો આ નટરાજ નથી તો  શુ વળી

શુ દર્શન એક ધ્યાન છે

જીવન ધ્યાન નો સાખી તું

એક સુંદર ગામ માં મન જી રહેતો હતો.

રોજ સુંદર  નદી ડુંગર પહાડો જોવાના.

પણ કામે જવાનું અને આવવાનું .

તેથી તેને આ સામાન્ય લાગતુ

એ કવિતાઓ કે ચિંતનો માં કયા ખોવાય.

તેને પૂછીએ તો એ જરૂર કહેશે આ સુંદર જગા છે.

પણ એથી કાઈ વ્યવહાર થોડો અટકે.

બસ આવું જ દુઃખ નું છે

=========

विकट परिस्थिति में मांगने वाले और टीकाकार दान वीरो को दुखी करते है ।

....

આભાર માનો આપણા ને કોઈ નો કે કોઈ ના

આયા છે સાથે ટ્રેન માં સ્ટેશન તણી ખબર જ નથી

શાને કાજે જોડવું ને તોડવું તૂટવાનું જે

જાણે જગત નો નાથ તે જાણી ને કરવું છે શુ તને

વિશ્વાસ મુક તેના સમી માણ આ સફર ને તું

સારથી સાચો ખરો છે નીચે ય તેનું રાજ છે

જાગૃતિ ની બસ ધૂન આ સુન

 જવાબદારી ઉપડનાર 

આધિપત્ય સ્વીકારી ને ગતિ જીવનત  રાખનારf

...

જીવતો ભાળીને વળગી પડયો તું

ખીલતા મરણ કાજે કોને જાણે ન તું

ઇન્દ્રિયો ની વહેતી સતત ધાર તો સમજ

તેનું જ કેન્દ્ર તે તારું વિસરી ગયો શુ

સાંભળે છે સાફ તેનો તું જ ગાયકી કે

બસ દર્શને અટકવા ભટકી ગયો તું

....

ખરતા જતા પાનડા એમ વિચારો વરસે છે

કોના શીદ ને કાજે આ સરિતા જ જાણે

બસ જૉ એ જા આ સાક્ષી નો બની સાક્ષી

આ વિશાળ પડ્યો પથરો પણ ઘણું વદે છે

....

કરવી છે વાત હવે ફોડ પાડી

પણ મન ને કહેવા દે ફોડ ને જાણવું છે કોને

...

विस्मृति विश्वदर्शनं

लब धब

....

જાગૃતિ ની બસ ધૂન આ સુન

આ રહ્યો હરિ. અહમુન સુન

...

लुटा न सका कोई

 ભીંતે દીથાય રીંછ ઘણા દૈત્યો ઘણા ને કામી

મેં દીઠા કોઈ ન ભાળે શૂન્ય પંડિત સમો  શુ

જાણ્યું બસ જાણ્યું જણાવી મૂર્ખ બનવું

હસી કાઢી મૂર્ખ સમ અહીં તહી ભટકવું 

લે જીવન આ ખડું જાગી ઊંઘી ચાલતું 

જીરો ને જાણવા નો છે માણવા નો છે

લૂંટાવવવા નો નથી 

...

अपन बीच पंचन जो खेलो

देह बन्यो मुस्टंडों मेलो

मुझ जैसो को लाग्यो मेलो

मौज भयो गयो दर्शन घेलो

धन्य धन्य मा रूप धरि तू

विस्मित हरि को जगत भयो

આ ઉભો અહીંયા હરિ

सपने

 सपने सभी याद नही रहते है । 

और कई विचार हम बिना काम के कर लेते है ।

और ये भी

વિસ્મૃતિ

 એક ધૂન બનાઇ

ખો ગઈ 

વિસ્મૃતિ મેં

મેરી હી !!!