जाग कर देखु तो जगत ही कही नही
नींद में ये सभी सच ही लागे
अनजानो का जाना
ये सुबह का आना
।।।
જાણી અજાણી દુનિયા
જાણી ને માણી
ज्ञानी ज्ञान शु दई शके खरू भला
कोई ज स्नान नो लाभ विरल ले
दिनकर ने वली शा समजवा
સૂરજ તું કા ભૂલો પડ્યો
આંખો તું તારી બંધ કર
આ કરુણા તો જુઓ.
ધન્ય છે માત શિવે.
ચકિત ભઈ માતા.
પરવાના તો બેવકૂફ ની ફિલોસોફી છે
પરવાની સમજ્યો ક્યા બુધ્ધુ 7
બુદ્ધ બને તે જાણે
તે કરશે આકર્ષણ અથવા કરાવશે ક્રોધ.
ગતિમાન રાખવા માટે.
જ્ઞાન મળે કહી શકશો જ નહિ
देहाकृति लीला
રચના હું તારી બધી જેમ તારી
સૌની ગતિ છે હરિ તેમ મારી
વદુ વાદ કહેવું વળી કામના શે
વદે વેદના ને ખુશી મૂર્ખ માણી
..
મૌન ને પામવા ખાતર
ઘણું બધું વદયો લ્યો આ પ્રકાશ્યો
..
એકાંત વિધ વિધ ધારણમ
પ્રતિક્ષણ મરતો માનવી
કહે છે હું મરું છું
ખીલકર મુરઝાકે મર જાના
વાહ દસ્તુરે ઝીંદગી
ક્ષણ ક્ષણ થતી આકૃતિઓ જાણે જગત વહે છે
નિત નિત થતા ચિત્રો આ નટરાજ નથી તો શુ વળી
શુ દર્શન એક ધ્યાન છે
જીવન ધ્યાન નો સાખી તું
એક સુંદર ગામ માં મન જી રહેતો હતો.
રોજ સુંદર નદી ડુંગર પહાડો જોવાના.
પણ કામે જવાનું અને આવવાનું .
તેથી તેને આ સામાન્ય લાગતુ
એ કવિતાઓ કે ચિંતનો માં કયા ખોવાય.
તેને પૂછીએ તો એ જરૂર કહેશે આ સુંદર જગા છે.
પણ એથી કાઈ વ્યવહાર થોડો અટકે.
બસ આવું જ દુઃખ નું છે
विकट परिस्थिति में मांगने वाले और टीकाकार दान वीरो को दुखी करते है ।
સ્વસ્તિરસ્તુ
जो भुला जा सकता है
वो ज्ञान नही है ।
प्रज्ञा तो अंतर्ज्ञान है ।
આકર્ષણ ગતિ
No comments:
Post a Comment