જીવતા મૂઆ બસ रहे પ્રકાશી

 દિક વાયુ તથા સૂર્ય વરુણાશ્વિની દેવતા

ઇન્દ્રઅગ્નિ ચંદ્રબ્રહ્મા શ્ચ ઉપેન્દ્ર શ્ચ પ્રજાપતિ

મૃત્યુ નારાયણાદીશ્ચ  રુદ્ર શ્ચ દેહ દેવતા

પ્રસંનો સંતુ તે સર્વે કુરવંતુ મમ મંગલમ

 मात समंदर की मौजे कबतक 

   ये मुझ मौज की पहरन 

जीवन किनारे  चैन से काटे

पल पल अपन जपन  जबतक

ક્ષણ ગઈ અબ રહા ક્યાં બાકી

નહિ દિશા નહિ જન્મ મોત સાકી

હરિ હરિ મૈ નહિ કાળ ખાલી

જીવતા મૂઆ બસ रहे પ્રકાશી

........

ચાર્લી ચેપ્લિન ઘણી વાર અદભુત વાત કરી નાખતા.એક વખત એક જોક કહ્યો બધા ખૂબ હસ્યા.આજ જોક બીજી વાર કહ્યો બધા થોડું ક જ હસ્યા.આજ જોક 3જી વાર કહ્યો કોઈ હસ્યું જ નહીં .પછી ચાર્લી એ પ્રશ્ન કર્યો એક નો એક જોક સાંભળી હસવું નથી આવતું એ તો હું સમજી શકું છું પણ મને એ નથી સમજાતું કે ઘણા માણસો એક ના એક દુઃખ પર વારંવાર રડયા કેમ કરે છે?!!!!